Event Falcontown Young Jazz Stars – 9 december 2018
Na het succes van het eerste event ‘Falcon Young Jazz Stars’, het vorige seizoen, hebben we dit jaar kunnen genieten van een waardige opvolger. Een drietal jonge talenten had elk weer een enthousiaste gelegenheidsformatie gevormd en alledrie hebben ze hun beste beentje voorgezet. De variatie op deze avond kon niet groter zijn!
Om te beginnen beet Sanne Rambags met haar band het spits af. Met haar prachtige stem “schilderde” ze sprookjesachtige taferelen waarin geen enkele toonhoogte geschuwd werd; ze was zelfs in staat de trompet hierin te evenaren. Een aantal, veelal zelfgeschreven, nummers riep associaties op met Tibetaanse muziek wat nog versterkt werd door het gebruik van boedhistische schellen en een klankschaal. Sanne wist een geweldige feeërieke sfeer te creëren waar iedereen stil van werd. Naast Sanne speelden Koen Smits op trompet en Sjoerd van Eijk op piano. Beiden wisten vaak met een minimaal aantal goed getimede noten Sanne perfect te ondersteunen.
De tweede set was voor het Michiel Wetzer Trio, gevormd door Neil Foreman op piano, Erwin Botram op de bas en Pleun Alkemade op drums en natuurlijk ‘onze’ Valkenswaardse Michiel Wetzer, voor de afwisseling op gitaar. De verrassing van de avond kun je wel zeggen. We kennen Michiel al langer als jazzpianist maar deze keer trakteerde hij ons op onvervalste kleinkunst. Geen jazz, maar ontzettend leuk. In de voetsporen van zijn grote voorbeelden, Leonard Nijgh en Boudewijn de Groot, zong Michiel zijn zelfgeschreven Nederlandstalige liedjes. We hadden hierin de primeur en hopen dat het hierbij niet zal blijven. Liedjes met grappige titels als ‘Gek duikbootliedje’ en ‘Edgar’ deden een glimlach verschijnen bij menig bezoeker, nog versterkt door het enthousiasme van Michiel. Het plezier dat hij uitstraalt is een garantie voor een mooie kleinkunst-loopbaan; al hopen we dat Michiel ook de jazz trouw blijft. Het op een na laatste liedje had het mooie refrein dat bleef hangen ‘Voor jou de oceaan, voor mij de wind’. Er werd afgesloten met een mooie eigen vertaling van het melancholische ‘Vincent’ van Don McLean. Het was niet alleen Michiel die met duidelijk plezier, en wat zenuwen, stond te spelen, ook zijn bandgenoten straalden.
Als laatste trad het Neil van der Drift Trio op. Er werden verschillende nummers gespeeld van de nieuwe CD van Neil, die de Odyssee als thema heeft. De band speelde zowel snelle nummers waar het vuur vanaf spatte alsook rustige ingetogen nummers zoals ‘Frozen Tree’’en “Heroe’, het slotnummer. Het nummer ‘Sharp as a knife’ was vanwege de vele kruisen in de muziek het lastigste stuk. Neil speelde samen met Sander de Bie op piano en Lennart van Dijk op een imposante bas. Het is vanuit de zaal vooral mooi om de wisselwerking tussen deze professionele artiesten te zien. We hebben genoten.
Herman Gielen